ZINKOXIDE (zinkwit), kg

Zinkoxide is een anorganische verbinding met de chemische formule ZnO. Er zijn veel toepassingen voor zinkoxidepoeder, waarvan de meeste gebruikmaken van de reactiviteit van het materiaal als precursor voor andere zinkverbindingen. In de materiaalkunde wordt zinkoxide gekenmerkt door zijn hoge brekingsindex, hoge thermische geleidbaarheid, bindende, antibacteriële en UV-beschermende eigenschappen. Daarom wordt het toegevoegd aan materialen en producten zoals kunststoffen, keramiek, glas, cement, rubber, smeermiddelen, verf, kleefstoffen, afdichtingsmiddelen, betonproductie, pigmenten, voedingsmiddelen, batterijen, ferrieten, vlamvertragers, enz.

In de rubberindustrie wordt 50% tot 60% van ZnO gebruikt. Zinkoxide wordt samen met stearinezuur gebruikt om rubber te vulkaniseren. Het ZnO additief beschermt het rubber ook tegen schimmels (zie medisch gebruik) en UV-licht.

Keramiek gebruikt grote hoeveelheden zinkoxide, vooral in keramische glazuur- en frittsamenstellingen. De relatief hoge warmtecapaciteit, thermische geleidbaarheid en hoge temperatuurstabiliteit van ZnO, samen met een relatief lage uitzettingscoëfficiënt, zijn wenselijk bij de productie van keramiek. ZnO beïnvloedt het smeltpunt en de optische eigenschappen van glazuren, email en keramische samenstellingen. Als secundair verwerkingsmiddel met een lage uitzettingscoëfficiënt verbetert zinkoxide de elasticiteit van glazuren door de temperatuurafhankelijke verandering in viscositeit te verminderen en helpt het scheuren en barsten te voorkomen. Vervanging van BaO en PbO door ZnO vermindert de warmtecapaciteit en verhoogt de thermische geleidbaarheid. Het lage zinkgehalte verbetert de coating van glanzende oppervlakken. Bij middelhoge tot hoge gehaltes worden echter matte en kristallijne oppervlakken geproduceerd. Wat kleur betreft, heeft zink een complexe invloed die sterk afhangt van de omringende materialen.

In de geneeskunde hebben fijne ZnO-deeltjes deodoriserende en antibacteriële eigenschappen en worden daarom toegevoegd aan katoenen doeken, rubber, mondverzorgingsproducten en voedselverpakkingen. Het sterkere antibacteriële effect van fijne deeltjes in vergelijking met bulkmateriaal is niet specifiek voor ZnO en wordt ook waargenomen bij andere materialen zoals zilver. Deze eigenschap is te danken aan het grotere oppervlak van de fijne deeltjes. Zinkoxide wordt gebruikt in mondspoelingen en tandpasta's als antibacterieel middel om de vorming van tandplak en tandsteen te voorkomen en om een slechte adem tegen te gaan door de aanwezigheid van vluchtige gassen en vluchtige zwavelverbindingen (VSC's) in de mond te verminderen. Deze producten bevatten ook andere actieve ingrediënten zoals cetylpyridiniumchloride, xylitol, quinokitiol, essentiële oliën en kruidenextracten, samen met zinkoxide of zinkzouten. Zinkoxide wordt veel gebruikt om verschillende huidaandoeningen te behandelen, waaronder atopische dermatitis, contactdermatitis, jeuk door eczeem, luieruitslag en acne. Zinkoxide wordt ook vaak toegevoegd aan zonnefilters. ZnO is een bestanddeel van tape (“zinkoxide tape” genoemd), dat door sporters wordt gebruikt als verband om schade aan weke delen tijdens de training te voorkomen. Zinkoxide kan worden gebruikt in zalven, crèmes en lotions om te beschermen tegen zonnebrand en andere huidbeschadigingen die worden veroorzaakt door ultraviolette straling. Het is de UVA- en UVB-absorbeerder met het breedste spectrum die door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) is goedgekeurd voor gebruik als zonnebrandcrème, en het is volledig stabiel. Zinkoxide, gebruikt als zonnebrandingrediënt, blokkeert zowel UVA (320-400 nm) als UVB (280-320 nm) ultraviolette stralen. Zinkoxide en titaniumdioxide worden beschouwd als niet-irriterend, niet-allergeen en niet-comedogeen. Zinkoxide leidt echter tot enige absorptie van zink in de huid. Veel zonnefilters gebruiken nanodeeltjes van zinkoxide (in combinatie met nanodeeltjes van titaniumdioxide) omdat zulke kleine deeltjes het licht niet verstrooien en daarom niet wit lijken. De nanodeeltjes worden niet meer in de huid opgenomen dan zinkoxidedeeltjes van normale grootte en worden alleen in de buitenste laag van de huid opgenomen en niet in het lichaam. Nanozinkoxide nanodeeltjes kunnen de antibacteriële activiteit van ciprofloxacine versterken. Er is aangetoond dat ZnO-nanopartikels met een gemiddelde grootte van 20 tot 45 nm de antibacteriële activiteit van ciprofloxacine tegen Staphylococcus aureus en Escherichia coli in vitro kunnen versterken. Het versterkende effect van dit nanomateriaal hangt af van de concentratie van alle teststammen. Dit effect kan twee oorzaken hebben. Ten eerste kunnen zinkoxide nanodeeltjes interfereren met het NorA eiwit, dat ontwikkeld is om resistentie te verlenen aan bacteriën en een pompactiviteit heeft die de efflux van hydrofiele fluoroquinolonen uit de cel medieert. Ten tweede kunnen nanodeeltjes van zinkoxide interfereren met het Omf-eiwit, dat verantwoordelijk is voor de penetratie van antibiotica uit de chinolongroep in de cel.

Zinkoxide wordt gebruikt als onderdeel van sigarettenfilters. Het filter, dat bestaat uit koolstof geïmpregneerd met zinkoxide en ijzeroxide, verwijdert grote hoeveelheden waterstofcyanide (HCN) en waterstofsulfide (H2S) uit tabaksrook zonder de smaak te beschadigen.

In de voedingsindustrie wordt zinkoxide aan veel voedingsmiddelen toegevoegd als pigment (kleurstof), bijv. Het wordt ook gebruikt als kleurstof in kaas, zuivelproducten, waaronder ontbijtgranen, als bron van zink. (Zinksulfaat wordt ook gebruikt voor hetzelfde doel.) Sommige voorverpakte voedingsmiddelen bevatten ook sporen van ZnO, zelfs als het niet bedoeld is als voedingsstof. Zinkoxide werd in verband gebracht met dioxineverontreiniging in varkensvlees dat geëxporteerd werd tijdens de Chileense varkensvleescrisis in 2008. De verontreiniging bleek het gevolg te zijn van met dioxine verontreinigd zinkoxide dat werd gebruikt in varkensvoer.

Pigment. Zinkwit wordt gebruikt als pigment in verf en is ondoorzichtig, maar minder ondoorzichtig dan titaniumdioxide. Het wordt ook gebruikt in papiercoatings. China-wit is een speciaal type zinkwit dat wordt gebruikt in pigmenten voor kunstenaars. Zinkwit (zinkoxide) werd halverwege de 18e eeuw geïntroduceerd als pigment in de schilderkunst. Het verving gedeeltelijk het giftige loodwit en werd gebruikt door kunstenaars als Böcklin, Van Gogh, Manet, Munch en anderen. Het is ook het belangrijkste ingrediënt in minerale make-up (CI 77947).

De UV-absorberende gemicroniseerde en nanometrische zinkoxide en titaniumdioxide bieden een sterke bescherming tegen UVA- en UVB-UV-stralen en worden gebruikt in zonnebrandcrèmes en UV-blokkerende zonnebrillen die in de ruimte worden gebruikt, beschermende lasschilden en straalmotorlaboratoria.

In coatings worden verven met zinkoxidepoeder al lang gebruikt als anticorrosiecoatings voor metalen. Ze zijn vooral effectief op gegalvaniseerd ijzer. IJzer is moeilijk te beschermen omdat de reactiviteit met organische coatings leidt tot broosheid en gebrek aan hechting. Zinkoxideverven behouden jarenlang hun flexibiliteit en hechting op dergelijke oppervlakken. ZnO gedoteerd met n-type aluminium, gallium of indium is transparant en geleidend (transparantie ~ 90%, minimale weerstand ~ 10-4 Ω - cm. ZnO:Al coatings worden gebruikt voor energiebesparende of warmtewerende ramen. De coating laat het zichtbare deel van het spectrum door, maar reflecteert infrarode (IR) straling terug de kamer in (energiebesparing) of laat geen IR straling de kamer in (thermische bescherming), afhankelijk van de kant van het raam waar de coating wordt aangebracht. Kunststoffen zoals polyethyleennaftalaat (PEN) kunnen worden beschermd met een zinkoxidecoating. De coating vermindert de diffusie van zuurstof naar het PEN. Zinkoxidelagen kunnen ook worden gebruikt voor polycarbonaat buitenshuis. De coating beschermt het polycarbonaat tegen zonnestraling en vermindert de oxidatiesnelheid en vergeling van het oppervlak.

Bij methaansanering wordt zinkoxide (ZnO) gebruikt als voorbehandelingsstap om waterstofsulfide (H₂S) uit aardgas te verwijderen door eventuele zwavelverbindingen te hydrogeneren vóór de methaanreformer, die de katalysator kunnen vergiftigen. Bij temperaturen van ongeveer 230-430°C (446-806°F) wordt H2S omgezet in water:

H₂S + ZnO → H₂O + ZnS

Als het zinkoxide opgebruikt is, wordt het zinksulfide (ZnS) geregenereerd tot nieuw zinkoxide.

Belangrijk: plaats het product in het winkelmandje, vul de gegevens van de ontvanger in en bevestig de bestelling. Dank u wel

Om uw kostbare tijd te besparen, leveren wij de bestelde producten op het opgegeven adres op een moment dat u het beste uitkomt!

*- De productfoto's kunnen afwijken van het werkelijke uiterlijk, de kleur, de samenstelling of de vorm van het product en de verpakking. De informatie in de productbeschrijving is algemeen van aard en kan afwijken van de informatie op de productverpakking. De weergegeven gegevens over voorraad en prijzen kunnen in sommige gevallen afwijken van de werkelijke prijzen en voorraden van de producten.